Nmap'in "agresif tarama" modu, ağ güvenliği testlerinde yaygın olarak kullanılan güçlü ve kapsamlı bir tarama seçeneğidir. Agresif tarama, Nmap'in çok sayıda tarama tekniğini aynı anda kullanarak bir hedef ağdaki cihazları ve hizmetleri hızlı ve detaylı bir şekilde analiz etmesini sağlar.
Agresif tarama modu, Nmap’in -A seçeneği ile etkinleştirilir ve bu modda Nmap, hedef sistem hakkında geniş bir bilgi toplar. Tarama işlemi, aşağıdaki bileşenleri içerir:
Port Tarama: Nmap, hedef makinedeki açık portları belirler. Bu, hangi hizmetlerin çalıştığını ve hangi portların dışa açık olduğunu anlamak için kritik öneme sahiptir.
Versiyon Tespiti: Hangi hizmetlerin hangi versiyonlarda çalıştığını belirler. Bu bilgi, bilinen güvenlik açıklarını tespit etmek ve hedef sistemin yazılımını analiz etmek için kullanılır.
OS (İşletim Sistemi) Tespiti: Hedef makinenin işletim sistemini ve sürümünü tahmin eder. Bu bilgi, sistem üzerinde potansiyel güvenlik açıklarını belirlemek ve sızma testleri için gerekli bilgileri sağlamak açısından önemlidir.
Skripting ve Güvenlik Açığı Tarama: Nmap'in Scripting Engine (NSE) kullanılarak çeşitli güvenlik açıkları ve konfigürasyon hataları taranır. Bu, daha fazla bilgi toplamak ve potansiyel güvenlik açıklarını keşfetmek için Nmap'in çeşitli hazır script'lerini kullanır.
Tracert: Ağ yolunu izler ve hedefe ulaşan rotaları gösterir, bu da hedefin ağ yapısını anlamaya yardımcı olabilir.
Agresif tarama, genellikle ağ güvenliği testlerinde, sızma testlerinde ve ağ keşiflerinde kullanılır. Ancak, bu modun bazı riskleri de vardır. Özellikle, yüksek miktarda veri toplama ve birçok teknik kullanma nedeniyle, hedef sistemlerde yoğun trafik oluşturabilir ve ağ yöneticileri tarafından fark edilebilir. Ayrıca, bazı sistemler ve ağlar agresif tarama aktivitelerini kötü niyetli olarak algılayabilir ve yanıt verebilir. Bu nedenle, agresif tarama modunu kullanırken dikkatli olunmalı ve hedef sistemlerin izni alınmalıdır.
